قرقره

توی این دو روز این فیلما رو دیدم:

Husbands and wives, Manhattan, Cat on a hot tin roof, How the Grinch stole the Christmas 

"گربه روی شیروانی داغ" رو خیلی سال پیش دورانی که تازه بالغ شده بودم دیدم. دوبله فارسی روش بود. از کل فیلم هیچی یادم نمونده بود جز اون صحنه آخر که "بریک" از اتاق خواب طبقه بالا "مگی" رو صدا می‏کنه. و وقتی مگی وارد اتاق می‏شه، با حالت خواستن بهش می‏گه: "در رو قفل کن". حس برانگیختگی داشت برام اون زمان. اینبار هم. 

"گرینچ چگونه کریسمس را دزید" رو به پیشنهاد دوستی که با گرینچِ توی فیلم همزادپنداری کرده بود دیدم. یه فانتزی کریسمسی بود. سرگرم کننده. دیدن شباهت‏هایی که دوستم ادعا کرده بود بین گرینچ و خودش وجود داره بامزه بود.

"شوهرها و زن‏ها" و "منهتن" رو ندیده بودم قبلن. هر دو رو دوست داشتم. اولی رو بیشتر. وودی الن عجوبه‏ایه در عالم شناخت پیچیدگی‏های روابط زن و مرد. دیتیل براش مهمه. دقیقا اون ریزه‏کاری‏هایی رو بولد می‏کنه که همه درگیرشن توی رابطه ولی نمی‏شناسن‏ش. هم خوب می‏بینه و هم خوب می پردازه بهش. 

ویار فیلم دارم چند روزه.